Het blijkt dat sommige mensen in coronatijd een korter lontje hebben gekregen. Of misschien hadden ze dat voordien ook al, maar werd het nog korter. Zeker als er honden in het spel zijn, want het is met honden net als met kinderen: die van jezelf zijn de leukste. Toen...
Deze week was het zover. Hier had ik naar uitgekeken. De eerste keer dat ik weer gras kon maaien. Dat vind ik altijd een wonderbaarlijk moment, de sapstromen die weer op gang komen als aanloop naar de vroege lente. Niets ruikt lekkerder dan de geur van vers gemaaid...
’s Avonds zit er een fazant in mijn notenboom. Nooit eerder had ik een fazant op die plek, zo hoog. En hij maakt kabaal bij zonsondergang. Daar kan ik nog mee leven. Het is niet ’s nachts, of vroeg in de morgen. Vele vogeltjes fluiten mooie en aangename deuntjes zo...
Mijn vakantiebusje is verkocht. Aan twee Marokkanen uit Amsterdam. Ja. In tegenstelling tot wat u nu misschien denkt, ging alles van een leien dakje. Zelfs de betaling. Bijzonder beleefde en eerlijke man, al ging ie net wat te lang door over het feit dat de olie wat...
De onderstaande tekst stuurde ik deze week naar een aantal mensen binnen de HZ, maar eigenlijk kan het woord ‘student(en)’ gewoonweg ook vervangen worden door ‘mens(en)’: In deze tijden hebben studenten nood aan geestelijke ondersteuning. Zich uiten op een...
Eergisteren reed de postbode op zijn scootertje zichzelf kop over kloten. Ik zat net voor mijn bureau, hier en daar lustig een stuk tekst weg te tikken en klikken toen ik een dreun hoorde. Zo’n scherpe knal van blikschade. De postbode reed frontaal tegen het voorwiel...
Toen Kareltje op de ochtend van 30 januari 2021 wakker werd, wist hij niet dat hij nog vóór middernacht, 23.55 uur om precies te zijn, door zijn beste vrienden zou worden vermoord. Hij stond op, poetste zijn tanden zoals zijn moeder hem had geleerd, kleedde zich...
De eerste keer dat ik in zo’n storm terechtkwam was in de winter van 2004. We woonden hier toen zo’n half jaar. Ik dacht dat de zondvloed aangebroken was, een tweede 1953, wilde al het rubberbootje dat we in de zomer gebruikt hadden om naar de plaat middenin de...
Wat ze hier in Nederland niet kennen is de vrolijke traditie van de nieuwjaarsbrief. Dat was altijd lachen. Vooral voor de nonkels en tantes die aangeschoten, paffend en vol verwachting zaten te wachten. En dat waren er nogal wat: zeven aan mijn vaders kant en zes aan...
Op vrijdag 19 januari 2018 reed ik mijn vader naar het Jan Yperman ziekenhuis te Ieper. Hetzelfde ziekenhuis waar mijn moeder 26 jaar eerder na een lijdensweg van vier maanden was gestorven. Ik had er sindsdien geen voet meer binnen gezet. Het bleek volledig...
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.OkPrivacy policy
